Haha. Kapal ng mukha. We will win daw?

Pero kaya naman kung ang lahat ay magtutulungan e. Karangalan ng batch 07 ang pagkapanalo natin. Karangalan nating lahat. Kung mananalo tayo. Pero hindi naman maghirap abutin ang goal na 'yan. Birds of the same feather prays together. Gets?

Haha. Alam niyo ba, sikret lang 'to ah. Gusto ko manalo. As in. Hehe. Kaya nga ako nageeffort e. Whee. Haha.

Go Biochem Comsci Batch 2007. Let's be competitive. Wala namang mawawala e. Ang pagaalay ba ng kaunting oras ay nakamamatay? Hehe. 'di ba hindi? Go for gold tayo! Hehe. Kahit walang gold. Alam kong walang budget ang DPSM. Whee. Haha.

Tumungo tayo sa ibang bagay.

Una muna sa mga taong naaasar sa mga taong kapareho nila ng ugali. Hehe. May nabalitaan ako. Haha. Let us put this in this way. Si Eye at si Pod. Si Eye ay nanghiram nga manika ng may pahintulot kay Pod. Ngunit nagalit si Pod kasi ayaw niyang madumihan ang manika. Pero sa totoo lang, si Pod ay nangunguha ng mga bagay na hindi sa kanya ng walang pahintulot.

Sana sa mga taong ganyan, tingnan niyo muna ang sarili niyo bago kayo magsalita sa iba. Isipin niyo muna ang sasabihin niyo. Malay nyo, mas madungis pa ang pagkatao niyo sa mga sasabihan niyo.

Pangalawa sa friends issue. Hay. Andaming may problema diyan. Bakit kaya. Pero kasi ako kung may kaibigan, I tend not to give my all to them. Siyempre may mga bagay na mas magandang itago mo rin para sa sarili mo. At maganda rin kung iaaccept mo ang fact na one day mawawala rin sila. Pakunswelo kung tumatagal pa sila sa expected departure date nila. At isa rin, don't trust your friends that much. Hindi naman ibig sabihin nito kailangan suspicious ka sa kanila at totallu hindi mo na pagkakatiwalaan. Kasi 'yon nga. Masasaktan ka rin kapag nawala sila.

Walang permanente sa mundong ito. Kahit mga kaibigan na tinuring mong kapatid ay mawawala rin. Iba iba nga lang ang paraan ng kanilang paglayo. Kailangan handa ka na sa oras na wala sila para hindi ka na masasaktan ng lubusan.

Ang mga kaibigan, kaibigan lang 'yan. Pasensya kung lang lang ang isinulat ko. Wala akong paki king sabihin niyong kasama siya sa ups and downs ng buhay mo. Sa oras na nawalan or humiwalay na ang pinakamatalik mong kaibigan sa iyo. Accept it and move on. Kung nahihirapan ka, bimaling ka sa pamilya mo. Ang pamilya ang pinakamatibay na pundasyon sa kahit anong unit ng lipunan. Sila ang mga taong hindi ka iiwan. Sila ang mga taong hindi ka matitiis. Lukso ng dugo, kumbaga. Lagi silang nandiyan. Hinihintay ka lang na magshare ng problema. They'll be with you til the end. Ayun.

Basta. Learn to let go. Panapanahon lang 'yan. Hindi nasasayang ang memories. Dahil memories na 'yon. Binabalikbalikan na lang 'yan. Relive the moments. Be happy. At least ginawa niyo together ang memories na 'yon. At least may ipinabaon siya sa 'yo na memories. At least napasaya ka niya. Ang task mo ngayon ay maghanap ng bagong kaibigan na masasapawan ang memories na binigay niya. At kapag nasapawan na ni new friend, masasapawan na rin ang memories mo sa mga old friends mo. You'll be happy again.

Sana may sense lahat ng sinabi ko.

Makasimba na nga. Babay!