Wala lang. Favorite song ko kasi 'yan pati si Roxy. Hehe. Basta. Maganda kasi siya.

Nakakaasar na naman. Puro galit, inis, at kung ano ano pa ang nasusulat ko nowadays. Pero wala na akong magagawa. Paulit ulit lang kasia ng nangyayari sa araw araw.

Sana, respetuhin niyo naman ang ipopost ko. Blog ko 'to.

May gusto akong iblog. Hay. Well, here it goes.

Alam kong nafeel na nila na asar ako sa kanila. Kailangan pa bang tanungin? Nakakabadtrip kasi e. Tapos, sabi ko na na ayaw ko ng umiiyak ng wala sa lugar. Wala. Mukha na namang masama ang taong wala namang kasalanan. Nakakaasar talaga. Hindi mo maipaliwanag na ewan. Nakakabwiset. Sila na nga nagumpisa, hindi pa rin nila magets. Hindi sila bobo. Naman naman. Alam ko namang pinag-uusapan niyo rin kami kapag nakatalikod kami e.

Sana tumigil na ang mga taong paspecial. Grabe. Feeling niyo kasi kayo lang tao sa mundo. 'yong maliliit na tao, hindi niyo pinapansin. Tapos ngayon, sila pa ang lalabas na walang ginagawa etc. Walang hiya. Respeto naman. Walang bastusan o. Nakakaasar e.

Tapos, kunwari hindi alam, alam naman pala. At kung may sasabihin na personal na bagay, huwag itext. Sabihin ng harap harapan. Hindi kami ang duwag. Kundi kayo. Kayo.

Isipin niyo rin 'yong iba. Hindi 'yong sarili niyo lang. Waaaaaaaaaaaaaa.

Alam niyo ba, nasaktan ako nung kinuwento ni Frame ang nangyari. Ambait bait ni Frame. (Code name lang ang frame ah.) Tapos gaganyanin lang? Nakakainis. I want to stand up for her. Hindi 'yong iiwan na lang siya. Nakakaasar. Kasi ''yong mga friends niya iniwan siya. Frame, me always here for you. Waa. Nakakaasar. Mga insensitive na tao.

O siya. Ayoko ng magsalita pa. Waa. I <3 Cornmasters. Sana ok ang SocSci bukas. Hindi ako magPPE e. Hay. Goodluck sa mga may test. :|